Elhamdülillah, Müslüman'ız. Bunun gereklerinden biri de her dinden her mezhepten insana hoşgörü duyma olgusu. Zaman zaman belki de iman zayıflığına düşüp başka mezhepleri, tarikatları eleştirir olduk. Yok efendim bunlar müzikle namaz kılıyor, yok efendim bunlar secdede eliyle koluyla oynuyor yahut şu kesim kamet getirmiyor gibisinden şeytanın vesveselerinin kurbanı oluyoruz. Herkesin dini, ibadeti kendisine. Bizim önce kendimize bakma ihtiyacımız var. Kendi hatalarımızı görüp, belki de eleştirdiğimiz kavramlardan kendimize pay biçmemiz lazım. Biz çok mu doğruyuz. Kocaman bir hayır. Çok doğru değiliz. Başkalarını eleştirirken kendimiz sınıfta kalıyoruz malesef.

Konuyu eleştirilerden açmışken dikkatimi çeken bir meseleye gelmek istiyorum. 
Çoğu caminin hemen girişinde bir yazı karşılıyor bizi. "Lütfen cep telefonlarınızı kapatınız, dünya ile irtibatı kesiniz" şeklinde bir yazı. Bizim insanımız her nedense şu koca koca yazıları görmeden- görmesine de gerek yok aslında- telefonun zil sesi bas bas bağıracak şekilde ayarlıyken camiye giriyor. Her neyse; hoca "Allah'u Ekber" deyip eli bağladı mı bir sessizlik, herkes ibadetini yapıyor çok şükür. Biraz sonra kadının biri geliyor ve koca cemaatin ilahi havasını bozuveriyor. Sibel Can hanımefendi, millet secdeye inerken başlıyor şarkısına : "Ben senin uğruna ölürüüüm ölürüm ölürüm". Arkasından da orkestra, cami oldu müzikhol. Inanın bir vakit namaz bitene kadar ölürüm ölürüm nakaratıyla eda ettim rekatları, Allah affeyler inşaallah. Sibel Hanım'ın sanatına saygımız var ancak bu müziğin camide ibadet sırasında çalınmasına vesile olmak bence çok yanlış.

Bir gün yine cemaat halindeyiz bir yurtta ve öğrencilerin birinin zannedersem radyosu idi, şiki şiki baba çalmaya başladı. Haşa, insanın namazı bırakıp bin bir çeşit laf edesi geliyor kardeşim.

Bir de şu var ki; telefonu çalan vatandaş namazı da terk edemiyor, müzik eşliğinde kıyam, kıraat, rüku, secde devam. Öte yandan kimileri de bir elini cebine atıp müziği kapatıyor, iki dakika sonra aynı enstrüman yine yankılanıyor caminin kubbelerinde. Ya Müslüman kardeşim, madem namazın sevabından kıstın elini cebine attın, kapatsana telefonu Müslüman.


Bu satırları okuyan kıymetlilerden rica ediyorum… Lütfen camilerimize girerken şu telefonlarımızı en azından sessize alalım. Teknolojinin imkanlarını, ibadeti aksatacak seviyede kullanmayalım. Yoksa ne sen ne ben, ibadetimizden haz alabiliyoruz. Yapmayalım etmeyelim kardeşlerim. Nasıl ki trafikte işaret ve işaretçilere uyuyoruz. Camiye girerken de bu gibi küçük detaylara dikkat edersek ibadetimizi de huşu içinde eda etmiş oluruz. Burası cami beyler, ibadet yeri! Hayırlı günler...