Türkiye’de emeklerinin karşılığı verilmeyen, alın terinin hakkı ödenmeyenlerin başında sağlık çalışanlarının gelmektedir., Sıfırlanan döner sermayeler, yetersiz nöbet ücretleri, düşük kalan maaşlar olmak üzere sağlık çalışanlarının mağduriyeti bir liste halinde uzayıp gitmektedir. Sağlık çalışanlarının ekonomisinde böylesine bir yangın varken sağlık camiasına dışardan bakanlar ise sizin döner sermayeniz var, çok para alıyorsunuz yalanına ısrarla ve yıllardır sarılmaktadırlar.
Bu yalan söylene söylene kamuoyunda gerçekmiş gibi bir algı oluşturulmuş ve iş sağlık çalışanlarının ücretlerin arttırılmasına gelince bu bahane ile talepleri karşılanmamıştır. İş yükü sürekli artarken, muayene sayısı yükselirken döner sermayeden aldığı paylar ise sürekli küçülerek yok olmuştur.
Sloganı çalıştıkça kazanma olarak sunulan bu sistem uygulamaları ve idarecilerin tavırları ile ne kadar çalışırsan çalış sonuç sıfıra dönüşmüştür. Sağlık çalışanları, özveri ile hizmet üretip, çalıştıkları halde tabiri uygunsa dönerden yiyememiş, yavan ekmeğe mahkum edilmişlerdir.’
