Cumhurbaşkanlığı genelgesi ile kamuda mesai saatleri 10.00-16.00 olarak belirlenmiş bu konuda valilere yetki verilmiştir. Yıllık izinleri durdurulan sağlık çalışanları ise görüldüğü kadarıyla kamu otoriteleri tarafından bu düzenlemeye dahil edilmemektedir. Halbuki sağlık çalışanlarının dinlenmeye en fazla ihtiyaç duyan kesim oldukları aşikardır.
Salgınla kahramanca mücadele yürüten çalışanların dinlenme ihtiyacı da mutlaka gündeme alınmalı, mesai saatleri buna göre ayarlanmalıdır. Sağlık çalışanlarının hizmetine ihtiyaç duyulduğu bir dönemdeyiz denilmekte ise ona göre esnek mesaiden mahrum kalınan süreler sağlık çalışanlarına nöbet ücreti olarak ödenmeli veya bu çalışmalar bir ikramiye tarzında ödeme planı ile ücretlendirilmelidir. Hak verilmeyip, emeğin göz ardı edildiği bir çalışma düzenini sürdürebilmek sağlık çalışanları açısından mümkün değildir.
Çalışanların ya dinlenme haklar verilmeli ya da bu emeklerinin karşılığı ödenmelidir. Mesele bu kadar basittir. İzin yok, Esnek Mesai yok, Dinlenme yok, alın terinin karşılığı yok denilerek nereye varılacaktır? Bunlar yoksa sağlık çalışanları için var olanın tarifi tükenmişlik sendromu, kırgınlık, kızgınlık ve bıkkınlıktır. Sağlık Bakanlığı personeline sahip çıkmalıdır. Çalışanını temel önceliği haline getirmelidir. Alkış veya tebrikle değil icraatla bunu göstermelidir.