Farklı engel gruplarından binlerce engelli, bir hafta süresince, kendilerini ifade etme, toplumla bütünleşme çabası içinde olacaklar. Bu günlerden geriye yalnızca medya organlarına düşen birkaç satır, birkaç görüntü ve söz kalacak. Sonrasında engelliler yine görünmeyen, konuşulmayan, unutulan bir toplum kesimi olarak kendi dünyalarına geri dönecek. Bu kısır döngü, yıllardır sürüyor ve alınmayan önlemler, yapılmayan görevler nedeniyle sürmeye de devam edecek.
HAYAT ŞARTLARIMIZ İYİLEŞECEĞİNE HER GEÇEN GÜN DAHA DA KÖTÜYE GİDİYOR
Evlerine hapsedilmiş on binlerce engelli, bir gün kendilerine de hayatın güleceğine olan umutlarını her gün biraz daha tüketecek. Bütün bunlar, böylesi bir güne uygun düşmeyebilir. Ama bizlerin ne kutlama yapmaya ne de birilerini mutlu Etmek için hoş görünmeye dermanımız yok. Çünkü her yeni düzenleme ile hayatımız iyileşmek yerine daha da kötüleşiyor. 2013 Yılında değişen Anayasa’da, artık bize Topal, Kör, Kambur, Çolak, özürlü denilmeyecekmiş? Doğrudur, güzeldir. Ama yapılan düzenlemelerle, Engelli rapor yönetmenliği bizi ‘sakat’lıyor, “özürlü” hale getiriyor.
“YENİ RAPOR YÖNETMELİĞİ İLE ÇOĞU ENGELLİNİN MAAŞI KESİLDİ”
Yüzde 40 ve üstü engel derecesi olan Engelliler Has bel kader iş bulup çalışmış süresinde emekliliği hak kazanarak emekli olmuş, 2020 Ocak ayından bu yana Yüzlerce Engelli Vatandaşlara SGK’dan bir telefon siz sahte rapor alarak emekli olmuşsunuz bir ay içerisinde yeniden rapor alın dereceniz yüzde 40 ve üstü olursa emekli maaşınızı almaya devam edeceksiniz, yeni çıkarılan rapor yönetmenliği ise engel dereceleri yüzde elli düşürülmektedir, bu kişilerin olmayan ayağı, kolu, ya da gözü veya duymayan kulağı konuşamayan ağzı düzeldi mi tabi ki hayır hatta yaş ilerlemesinden dolayı var olan engel durumları daha da ağırlaşmış durumda ve yüzlerce engelli emekli maaşları kesilmiş perişan bir durumda evlerinde sadaka ile yaşamlarını sürdürmeye çalışıyorlar.
“hani fiziki engeller kaldırılacaktı?”
Fiziki engeller kaldırılacaktı, yasa çıkarıldı, 16 yıl geçti, süresi bitti. Yine yasa değiştirdiler fiziki engellerin kaldırılmasını sonsuzluğa ötelediler. Kalın harflerle belirtmek gerekirse, bizleri evlerimizin içine terk ettiler. Engellilere 2022 sayılı ve 2828 sayılı yasa ile verilen aylık ve evde bakım parası neredeyse hayal haline getirdiler. Verdikleri ile yaşamayı ise bir mucizeye çevirdiler. Bizleri daha iyisini değil, eğitim almayı bile hayal etmekten uzaklaştırdılar. Devlet Hastanelerinde, Tedavi olmayı, ilaç almayı, yaşamımızı kolaylaştıran, ortez, protez, Tekerlekli sandalye, Akülü Tekerlekli Sandalye, İşitme Cihazı, Hasta altı bezi gerekli Tıbbi malzeme ve araç gereçlerimizi sağlamayı bizler için olanaksız hale getirdiler. Yıllardır boş tutulan kadroları açacağız, engellilerin çalışmasına olanak tanıyacağız dediler, sevindik. Sevincimizi de kursağımızda bıraktılar, şaibeli bir sürecin sonunda, yine binlerce kadroyu boş, binlerce engelliyi işsiz bıraktılar, Zor şartlar altında okuma şansı bulan ve öğretmen olan 2511 engellilerin atamaları hala yapılmadı. Bir yıl da sizlerin karşısına güler yüzlerle çıkmak, yeni bir hakkımızı kutlamak isterdik. Olmuyor, bir biri ardına yapılan mevzuat değişiklikleri, bizleri sürekli geriye götürüyor. Sizleri, sesimiz, sözümüz, gözümüz, kulağımız olmaya davet ediyoruz. Milletvekillerimiz gibi her fırsatı kendilerine ayrıcalık yaratmak derdinde değiliz. Bizler sadece herkes gibi eşit insanlar olarak yaşamak istiyoruz, bunu hak ettiğimize inanıyoruz.
